meer foto's

Coast Company wilde graag portretfoto's van Stef Bos voor zijn nieuwe cd "De Ruimtevaarder".

Ik was blij met de opdracht, omdat ik graag muzikanten fotografeer en Stef Bos zou gaan ontmoeten. Ruud van Dulkenraad vriend van Stef reed mij namens Coast Company naar België waar Stef woont. Bij Stef thuis werden we hartelijk verwelkomd en kregen meteen een bak koffie. Stef vertelde enthousiast over zijn belevingen in Zuid Afrika.

In de ontspannen sfeer kon ik zien wie Stef is als mens en hoe ik hem wilde portretteren. Na zijn interessante verhalen keken we welke kleding bij de sfeer van de cd zou passen en besloten tot een fris geschoren gezicht. Terwijl Stef zich stond te scheren ging ik op zoek naar mooie plekjes en lichtvallen.

Ik besloot te starten bij een groot raam in de woonkamer, waar Stef zich op zijn gemak zou voelen. Ruud zou met hem gaan overleggen over de nieuwe cd, zodat ik ontspannen portretten kon maken. Tijdens de bespreking fotografeerde ik Stef's gezicht in allerlei uitdrukkingen. Voor een andere atmosfeer ging ik naar buiten en fotografeerde hem door een raam heen. De bladeren in de voorgrond maakten lichte vlekken in de foto's. Ruud en Stef moesten erg om mij lachen, omdat ik op een paparazzifotograaf leek, die vanuit de bosjes fotografeerde. Na de portretten gingen we naar een stuk akkerland waarin een oude zeecontainer stond. Daar fotografeerde ik Stef in het graan, terwijl ik zelf op een ladder stond.

Ik bedankte Stef voor zijn geduld en ging met Ruud weer terug naar Nederland. In de auto trakteerde Ruud mij op geweldige verhalen over m'n helden uit de jaren zestig. Omdat Ruud hoofdredacteur van Muziek Expres was en later van de Hitkrant en als tourmanager veel artiesten heeft begeleid, waren zijn verhalen heel authentiek. Ruud was in Nederland privé chauffeur voor Miles Davis en Jimi Hendrix, ik zat aan zijn lippen gekluisterd bij zijn verhalen daarover.

meer foto's

Voor de gemeenteverkiezingen wilde de PVDA foto's op locatie van de kandidaten.

Guus Krähe is de lijsttrekker van de PVDA in Zaltbommel. Hij wilde graag persoonlijke foto's voor de verkiezingscampagne van de kandidaten op een locatie in de Bommelwaard. De locaties moesten vertellen waar de desbetreffende kandidaat zich in verdiepte. Zo hadden we milieu en natuur, verkeersveiligheid, onderwijs, samenleving en sport. Die aandacht voor de locatie was voor mij een bonus, daardoor kon ik meer een verhaal vertellen.

Voor de verkiezingsaffiches maakte ik de groepsfoto tegen een witte achtgrond, met rood tegenlicht. Tijdens het bewerken van de foto, kwam ik op nieuwe ideeën. Het begon met het logo van de PVDA dat ik had gedownload voor de juiste kleur rood. Ik plakte het logo achter de groepsfoto en bewerkte de foto zodanig, dat het logo op de achtermuur lijkt te zijn geschilderd. Ik waak ervoor dat bewerkingen een foto niet ongeloofwaardig maken en dat is gelukt.

Van Adform kreeg ik de opdracht om foto's te maken voor de nieuwe folder van het beveilingsbedrijf Locked Safe.

We hadden een paar sleutelwoorden voor de uitstraling van de foto's: vertrouwd, veiligheid en vriendelijkheid. Tijdens een bak koffie en een gezellig gesprek hoorde ik een paar unique selling points van Locked Safe, waardoor ik aan de slag kon met de reportage. Lopend door het bedrijf kwam ik mooie stillevens tegen die ik fotografeerde.

Voor de foto van de surveillant besloot ik om bij schemer te fotograferen. Tijdens de schemer en met een lange sluitertijd krijg je een mooie, diep blauwe lucht. Om nog scherpte in de foto te houden flits ik in. Hierdoor hebben de foto's een mooie spanning tussen bewegingsonscherpte en scherpte.

Bij Locked Safe waren ze verbaasd over het resultaat: ik was gewoon m'n gangetje gegaan en ze hadden mij geen halsbrekende toeren zien maken. Het resultaat zag eruit alsof ze zich bij een reclamebureau over tientallen schetsen hadden moeten buigen met uitleg over het hoe en waarom. Ze waardeerden het om samen te werken met een vormgever en fotograaf die niet lullen maar poetsen.

meer foto's

Corrie Frankenhuis had de wens dat de dennenboom die zij 21 jaar geleden in haar tuin had geplant, na haar dood zou worden geschonken aan Zaltbommel als publieke kerstboom.

Toen ze nog leefde was ik een paar keer bij Corrie op bezoek geweest. Ze was op de leeftijd van 85 jaar nog geïnteresseerd om te praten met mensen die vanuit passie werken en ik kreeg mooie verhalen van haar te horen. Na haar overlijden hielp ik haar dochter Jacqueline met het leegruimen van het huis. Jacqueline woont met haar gezin in Berlijn en kon de hulp goed gebruiken.

Jacqueline heeft ervoor gezorgd dat de boom van 11,5 meter (!) met de hulp van winkeliers van Zaltbommel uit de tuin van Corrie in de binnenstad terechtkwam. Ze vroeg of ik daar een reportage van wilde maken omdat ze zelf in Berlijn was en er niet bij kon zijn.

Ik wilde de wens van Corrie en haar kleurrijke persoonlijkheid niet zomaar voorbij laten gaan. Dus na het maken van de reportage, schreef ik een stukje tekst, bewerkte de twee beste foto's en stuurde alles naar onze plaatselijke krant de Toren. De foto's en het verhaal kwamen op de ereplaats van de voorpagina, als een echt kerstverhaal.

Voor de brochure van Profine moest ik foto's van kunststof kozijnen maken met een warme huiselijke sfeer.

Voor mij was het de eerste keer dat ik kozijnen ging fotograferen. Op stage bij een industrieel fotograaf heb ik geleerd om producten uit te lichten en dat kon ik nu in praktijk brengen.

Het moeilijkste was om de verhouding van flitslicht en buitenlicht in een mooie balans te krijgen. Bij teveel buitenlicht dat naar binnen komt, zouden de witte kozijnen gaan overstralen en de contouren weglopen in de achtergrond. Te weinig daglicht geeft een donkere, bedompte sfeer.

Profine zorgde voor het adres van een geweldig huis, waarvan alle ramen en deuren van kunststof waren. Bij aankomst werd ik van hartelijk ontvangen door de bewoners en kreeg de vrijheid om alles te fotograferen. Via de bezigheden van de bewoners kwam ik op ideeën. Zo ging één van de dochters naar school en ik fotografeerde haar terwijl moeder haar uitzwaaide bij de voordeur. Tijdens de lunch van de andere dochter kon ik moeder en dochter in de keuken fotograferen met op de achtergrond kozijnen.

Na een dag uitlichten en fotograferen van de kozijnen ging ik met een volle compactflash kaart en een voldaan gevoel terug naar Zaltbommel.

Het werk is dan nog niet af. Voordat de foto's in een brochure staan, moet er nog heel wat gebeuren. Na het inladen van de foto's vanaf de kaart in de computer, selecteer ik de foto's die goed zijn van compositie en belichting. Die foto's gaan op een cd-rom naar de vormgever, zodat hij de foto's kan uitzoeken die het beste bij zijn vormgeving passen. Hij geeft aan mij door welke foto's hij wil en die bewerk ik op kleur en contrast. Daarna haal ik storende details uit de foto, bijvoorbeeld reflectie van de flitslamp in een ruit. Soms maak ik wat artistieke bewerkingen van foto's om de vormgever extra mogelijkheden te geven.

De bewerkte en goedgekeurde foto's gaan op cd-rom weer terug naar de vormgever, die daarna alles klaarmaakt voor de drukker. Meestal volgt de vormgever het drukproces op de voet voor het beste resultaat.

Veel mensen vragen me of ze beter een digitale camera kunnen gebruiken of een analoge camera.

Om te beginnen vraag ik altijd wat men met de foto's doet.

De analoge camera heeft als voordeel dat je met een kleinbeeldfilm flinke vergrotingen kan laten maken. De vergrotingen zijn mooi zacht, omdat film gebruik maakt van korrels. Die zijn rond en dat vormt bij vergroting een mooi geheel. Bij een digitale camera bestaat het beeld uit pixels, bij vergroten vormen zich blokjes die een lelijke onscherpte geven.

Het grote voordeel van digitale fotografie is de besparing van materiaalkosten. De foto's zijn op beeldscherm te zien en je hebt geen fotoalbums meer nodig, maar digitale mappen op je harde schijf. Met Windows XP kan je trouwens op je bureaublad een diavoorstelling afdraaien: ga met je muis op je bureaublas staan en via de rechter knop naar Eigenschappen, dan naar Schermbeveiling en kies Dia-voorstelling. Digitale foto's zijn ook eenvoudig op de computer te bewerken: wat vroeger de laborant deed kan je nu op de computer.

Op reportage fotografeer ik zelf altijd met een 1600 asa film. Het zelf afdrukken van zwart/wit foto's in de doka heb ik in de vingers, dat vakmanschap wil ik graag blijven houden. De waardering van een goede zwart/wit foto uit de doka gaat gelijk op met de innovatie op het digitale gebied.

Ga je voor het gemak, dan is digitaal het beste. Ga je voor zachte schoonheid en nostalgie, dan zijn fotofilmpjes het fijnst om mee te werken.

Heb je ook een vraag? Stuur hem mij per e-mail en ik beantwoord hem graag.